کاظم بهمنی


عضو شوید


نام کاربری
رمز عبور

:: فراموشی رمز عبور؟

عضویت سریع

نام کاربری
رمز عبور
تکرار رمز
ایمیل
کد تصویری
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود



سلام به وبسایت اشعار شاعران خوش امدید

تبادل لینک هوشمند

برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان اشعار شاعران و آدرس poetry-s.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.







نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

آمار مطالب

:: کل مطالب : 453
:: کل نظرات : 185

آمار کاربران

:: افراد آنلاین : 1
:: تعداد اعضا : 4

کاربران آنلاین


آمار بازدید

:: بازدید امروز : 1371
:: باردید دیروز : 629
:: بازدید هفته : 2056
:: بازدید ماه : 2000
:: بازدید سال : 17713
:: بازدید کلی : 2263259

RSS

Powered By
loxblog.Com

Poetry.poets

کاظم بهمنی
جمعه 4 ارديبهشت 1394 ساعت 16:8 | بازدید : 99384 | نوشته ‌شده به دست hossein.zendehbodi | ( نظرات )

رازداري

-------------------------------

رازداري کن و از من گله در جمع مکن

                            باز بازيچه مشو، بارِ سفر جمع مکن

با حضور تو قرار است مرا زجر دهند

                            خويش را مايه ي دلگرمي هر جمع مکن

به گناهي که نکردم، به کسي باج مده

                            آبرويي هم اگر هست بخر، جمع مکن

ترسم آسيب ببيند بدنت، دورِ خودت...

                            اين همه هرزه ي آلوده نظر جمع مکن!

" آخرين شاخه ي تو، سهم عقابي چو من است...

                            روي آن چلچله و شانه بسر جمع مکن "

تا برآمد نفسم، جمعِ هوادارت سوخت

                            روبروي منِ ديوانه، نفر جمع مکن

 ----------------------------------------------------------------------------
هرگز تو هم مانند من آزار ديدي؟
------------------------------------
 
هرگز تو هم مانند من آزار ديدي؟

                           يار خودت را از خودت بيزار ديدي؟

آيا تو هم هر پرده اي را تا گشودي

                           از چارچوب پنجره ديوار ديدي؟

اصلا ببينم تا به حالا صخره بودي؟

                           از زير امواج، آسمان را تار ديدي؟

نام کسي را در قنوتت گريه کردي؟

                           از " آتنا " گفتن " عذاب النار " ديدي؟

در پشت ديوار حياطي شعر خواندي؟

                           دل کندن از يک خانه را دشوار ديدي؟

آيا تو هم با چشم باز و خيس از اشک

                           خواب کسي را روز و شب بيدار ديدي؟

رفتي مطب، بي نسخه برگردي به خانه؟

                           بيمار بودي مثل من؟ بيمار ديدي؟

حقا که با من فرق داري؛ لا اقل تو

                           او را که ميخواهي خودت يک بار ديدي!

--------------------------------------------------------------

 
موهاي تو

---------------------
تو هماني که دلم لک زده لبخندش را

                                 او که هرگز نتوان يافت همانندش را

منم آن شاعر دلخون که فقط خرج تو کرد

                                 غزل و عاطفه و روح هنرمندش را

از رقيبان کمين کرده عقب مي ماند

                                 هر که تبليغ کند خوبي دلبندش را

مثل آن خواب بعيد است ببيند ديگر

                                 هر که تعريف کند خواب خوشايندش را

                             ************

مادرم بعد تو هي حال مرا مي پرسد

                                 مادرم تاب ندارد غم فرزندش را

عشق با اينکه مرا تجزيه کرده است به تو

                                 به تو اصرار نکرده است فرايندش را

قلب من موقع اهدا به تو ايراد نداشت

                                 مشکل از توست اگر پس زده پيوندش را

حفظ کن اين غزلم را که به زودي شايد

                                 بفرستند رفيقان به تو اين بندش را :

منم آن شيخ سيه روز که در آخر عمر

                                 لاي موهاي تو گم کرد خداوندش را

 -----------------------------------------------------------------------------
مي رسد يک روز فصل بوسه چيني در بهشت
------------------------------------------------
مي رسد يک روز فصل بوسه چيني در بهشت

                                روي تختي با رقيبان مي نشيني در بهشت

تا خدا بهتر بسوزاند مرا خواهد گذاشت

                                يک نمايشگر در آتش، دوربيني در بهشت

صاحب عشق زميني را به دوزخ مي برند

                                جا ندارد عشق هاي اين چنيني در بهشت

گيرم از روي کرم گاهي خدا دعوت کند

                                دوزخي ها را براي شب نشيني در بهشت

... با مرامي که من از تو باوفا دارم سراغ

                                مي روي دوزخ مرا وقتي ببيني در بهشت

من اگر جاي خدا بودم براي «ظالمين»

                                خلق مي کردم به نامت سرزميني در بهشت

------------------------------------------------------------------------------




:: برچسب‌ها: شعر کاظم بهمنی- اشعار کاظم بهمنی-شعر-کاظم بهمنی ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
مطالب مرتبط با این پست
می توانید دیدگاه خود را بنویسید


نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه: